• Ani DiFranco

    Angela Maria DiFranco. Kobieta instytucja. Bardka, poetka, promotorka muzyki niezależnej, aktywistka. Urodzona w 1970 roku w Nowym Jorku. W 1989 roku z kapitałem wielkości 50 dolarów założyła własną – Righteous Records (od 1994 roku Righteous Babe Records), w której wydała dotychczas 21 płyt studyjnych i kilkanaście bootlegów. Do swojej niezależności od wielkich wytwórni powraca w kilku piosenkach, między w "The Million You Never Made", "The Next Big Thing" i "Napoleon", w której sarkastycznie gratuluje anonimowemu przyjacielowi podpisania życiowego kontraktu (media spekulowały, że może chodzić o Suzanne Vega, ale obie zaprzeczyły).

    Jej muzyka zazwyczaj klasyfikowana jest jako folk rock i rock alternatywny, jednak jedynie jej pierwsze płyty poddają się w miarę jednoznacznej kwalifikacji. Ani współpracowała między innymi z Prince’em, funko-soulowo-jazzowym muzykiem Marceo Parkerem i raperem Corey’em Parkerem, używa wielu instrumentów – od gitary akustycznej i instrumentów dętych ("Little Plastic Castle") po syntezatory w "Reprieve" – i gra w różnych stylach. "Sercem muzyki folkowej nie jest gitara akustyczna" – mówi. "Używam słowa ,folk’, mówiąc również o muzyce punkowej czy rapie. Chodzi o podejście, o świadomość jej spuścizny, o społeczność, którą tworzy. To muzyka, która daje głos różnym społecznościom i ich walce przeciw autorytetom". Choć wiele piosenek Ani ma źródło w jej biografii, często są one również silnie polityczne, związane z bieżącymi kwestiami społecznymi jak rasizm, seksizm, przemoc seksualna, homofobia, prawa reprodukcyjne, bieda i wojna. Ta kombinacja kwestii osobistych z politycznymi jest w dużej mierze odpowiedzialna za wzrost jej popularności w połowie lat ‘90, podsycanej bardziej poprzez bezpośredni kontakt z fanami, niż przez mainstreamowe media.

    Ani nie poprzestaje na nagrywaniu własnych płyt, wydaje i promuje również muzykę kilkunastu innych artystów, jak Bitch and Animal (lesbijska poetka i multiinstrumentalistka) i Toshi Reagon (soulowo-rockowa wokalistka i gitarzystka, jej utwór "How long" znalazł się na ścieżce dźwiękowej do serialu "L word", sama Toshi pojawia się również w ostatnim odcinku czwartej serii). Jej perkusistką jest Allison Miller, kompozytorka i piosenkarka eksperymentalna, mająca na koncie m.in. współpracę z Erin McKeown w ramach grupy Emma. Ani DiFranco założyła również fundację Righteous Babe, która wspiera kulturalne i polityczne organizacje ze Stanów Zjednoczonych. Jej prawdopodobnie najambitniejszym przedsięwzięciem była restauracja historycznego kościoła metodystów w Buffalo i przekształcenie go w halę koncertową, galerię i klub jazzowy.

    Ani określa się jako biseksualna. W 2006 roku urodziła córkę. Obecnie jest związana z Mike’em Napolitano, producentem jej płyty "Reprieve". Od kilku lat mieszka w Nowym Orleanie.

    Zajrzyj też tutaj:

    Ani DiFranco - strona Ani na Myspace
    Ani DiFranco - AOL Music - strona Ani na AOL Music - klipy, zdjęcia, newsy, teksty piosenek
    Ani DiFranco - bootlegi - ponad 40 nagrań z koncertów, dostępne po rejestracji i dodania twórcy strony do kontaktów
    Ani DiFranco - tabulatory
    Righteous babe records - wytwórnia płytowa Ani

    Wideo (kolejność chronologiczna, dział aktualizowany):

    "Pick Yer Nose" z CD "Puddle Dive" (1993 rok):



    Koncert z 1994 roku (na perkusji Andy Stochansky) plus wywiad z Haroldem Hudsonem Channerem:



    "In or Out" z wydanego w 1994 roku albumu "Out of Range":



    Teledysk do "Shy" z wydanego w 1995 roku albumu "Not a Pretty Girl":



    Koncert w Dallas, 1999. Zdecydowanie mój ulubiony. Ani, Jason Mercer, Julie Wolf i Daren Hahn - to były czasy!



    Klipy z wydanego w 2002 DVD "Render - Spanning Time with Ani DiFranco", dokumentującego najciekawszy moim zdaniem okres muzyczny Ani, czasy, kiedy nagrywała i koncertowała głównie w teamie określanym jako 6 Piece Band (Julie Wolf, Daren Hahn, Jason Mercer, Hans Teuber, Shane Ensley). Na początek Jedna z najbardziej znanych piosenek - "Overlap" ("Out of Range, 1994):



    "Dilate" ("Dilate", 1996) z piękną wstawką z poskramianiem publiczności:



    "Shameless" ("Dilate", 1996):



    "Two Little Girls" ("Little Plastic Castle", 1998):



    "Swan Dive" ("Little Plastic Castle", 1998):



    "Subdivision" ("Revelling/Reckoning", 2001):



    "Imagine that" ("Revelling/Reckoning", 2001):



    Filmik z próby:



    Inny rodzaj treningu:



    W studiu z zespołem:



    W studiu nagrań Congress House:



    Ani na AOL Music, 2006 rok. "Both Hands" z pierwszej płyty "Ani DiFranco" (1990 rok) i "Present/Infant" z "Red Letter Year" (2008). Na perkusji Allison Miller:



    Drugi klip z AOL Music. "You Had Time" z albumu "Out of Range" (1994) i "Shameless" z "Dilate" (1996):



    I wywiad z AOL Music:



    2007 rok, nowojorskie centrum 92nn Street Y. Czytanie wiersza "Self Evident" poświęconego wydarzeniom z 09/11:



    Brooklyn 2011. Cały koncert (fantastyczny!) tutaj.

  • Brak komentarzy:

    Prześlij komentarz