Po awatarach ich poznacie

Pamiętacie "prowokację dziennikarską" Frondy, w efekcie której na jaw wyszła przerażająca i głęboko skrywana prawda, że tak, pary jednopłciowe chciałyby mieć możliwość adopcji dzieci? Niedawno dziennikarz owego słynącego z obiektywizmu i rzetelności medium pokusił się o kolejną dogłębną inwigilację naszego środowiska, w efekcie której obalił twierdzenie, jakoby nieprawdą było, że geje są tak naprawdę pedofilami. Jak to zrobił? Uwaga, proszę o maksymalne skupienie: podając się za 14-letniego Łukasza, założył sobie konta na Gaymateo.pl i Gejowo.pl. I nikt mu ich nie usunął. Co było do udowodnienia.

No dobra, to nie wszystko, choć po tak dramatycznym wstępie myślałam, że skoro już miał profil, to jakoś go wykorzystał, pogadał z kimś, stał się obiektem jakichś szokujących wyznań i w ogóle. Ale nie, "Łukasz" okazał się nieśmiały. Założył owe konta tylko po to, aby sobie popatrzeć. I zobaczył. Że nastolatków na Gaymateo jest więcej (jej, to przecież niemożliwe, by nastolatki szukały podobnych sobie w sieci!). Jeden z nich nawet dodał swoje zdjęcie, a drugi, piętnastolatek, napisał, że lubi mężczyzn minimum koło trzydziestki (no tak, fantazje o "starszych doświadczonych" to coś absolutnie niezwykłego). Kolejne twarde dowody na potwierdzenie swojej tezy zdobył, pobieżnie przeglądając kilka wątków na forum Gejowa. Na tyle pobieżnie, że doszukał się "aluzyjnych" ("nie powiem, co lubię, bo mi znowu skasujecie") wypowiedzi użytkownika, który zakończył swoją aktywność w 2006 roku i słynął z zakładania wątków w rodzaju "seks z chomikiem". Przeczytawszy od deski do deski Na chwilkę zajrzawszy do działu "seks", dowiedział się też, że niektórzy lubią zabawy w tatusia i synka (no wiem, wiem, frondelki wolą w gęsiareczkę i pastuszka), i znalazł ankietę o tym, w jakim wieku faceci są najfajniejsi, w której dolną granicą było piętnaście lat. Prawdziwy szok jednak przeżył, gdy zauważył, że niektóre osoby na forum mają jako awatarki postaci z kreskówek dla dzieci. Z czym mu się to skojarzyło? Przytoczę, bo to jest tak odjechane, że nijak nie potrafię streścić, co mu z tego wyszło:

Znajomy podrzuca mi termin „furry me”. Zaglądam do niezawodnej przeglądarki Google. Moim oczom ukazuje się fotoblog 15-letniego chłopca. Mała chuda rączka trzyma obrazek słodkiego bajkowego królika z odciśniętym śladem innego zwierzaka... na udzie. Pozostałe obrazki, autorstwa chłopca i jego znajomych, również nie pozostawiają złudzeń. Bajkowe zwierzątka w dziwnych pozach, wydające się „wdzięczyć do widza” czy przytulające się postacie kreskówek (wszystkie płci męskiej). Dziwne, klikam dalej. W końcu Google uchodzi za niezawodną przeglądarkę. „Furry me” – wpisuję w okienko. Moim oczom ukazuje się rysunkowe porno, przedstawiające postacie z kreskówek w scenach seksu. Oczywiście na każdym obrazku są to przedstawiciele płci męskiej.

Do tego dodał dwa zagraniczne przykłady gejów, którzy okazali się być pedofilami oraz akapit o prostytuujących się chłopcach i tyle. Tezę gej = pedofil uznał za udowodnioną.

Nie chce mi się znęcać nad jakością owego "śledztwa" i wyciągniętych zeń "wniosków". Ale jedna rzecz jest w nim ciekawa - punkt wyjścia. Założenie, że osoby poniżej piętnastego roku życia absolutnie nie powinny mieć dostępu do gejowskich portali. Dlaczego? Proste - według autora najwyraźniej chodzi tam wyłącznie o seks (tak, tak, myślicie, że rozmawiacie o ciuchach, fryzurach, problemach z coming outem, najnowszej książce ulubionej autorki, ale to tylko złudzenie - tak naprawdę w tym wszystkim czai się seks), a z nim młodsze nastolatki nie powinny mieć styczności. Wszak wiadomo, że zainteresowanie tą tematyką, niezależnie od orientacji, rozwija się dokładnie w piętnaste urodziny (choć, szczególnie w przypadku osób niehetero, to nadal za wcześnie; właściwie to zawsze jest za wcześnie), a wcześniej ani poczytać, ani popatrzeć, ani poprzytulać się do kolegi czy koleżanki nie można i nikt a nikt tego nie robi. I że nastoletnie ciąże i opowiastki o gimnazjalnych zabawach w "słoneczko" to mit, galerianki nie istnieją, a na Frondzie wcale nie pojawił się niedawno tekst o "lokomotywie", "sextingu" i innych rozrywkach młodzieży, którego konkluzją, niespodzianka, nie było stwierdzenie, że heteroseksualista = pedofil. 

W porządku, wiem, że wymagać od redaktorów Frondy logicznego myślenia i wyciągnięcia, chociażby z porównania tych dwóch tekstów, wniosku, że ich podejście jest zupełnie inne, gdy piszą o seksie nastolatków hetero, niż gdy zajmują się seksem (a właściwie "seksem", wszak futrzaczkowy artykulik opiera się głównie na fantazjach autora) młodzieży homo, to jak podjąć się nauczenia ryby jazdy na rowerze. I że polemika z taką "logiką" nie ma sensu. Ale mimo wszystko, dzięki fragmentowi o awatarkach (swoją drogą w moim widniał kiedyś kaczor Daffy), który posłużył zresztą do zbudowania dramatycznej pointy o piętnastoletnim Michaelu, wielbicielu furry, do którego z pewnością niedługo się odezwie jakiś pan w stroju króliczka (do "Łukasza" się, jak mniemam, nie odezwał, no ale mógł, prawda, mógł!), owo "śledztwo" zasłużyło na upamiętnienie.