Galeria potworów - część druga

Słowo się rzekło, czas na kolejną odsłonę "Galerii potworów" (ideę tego zestawienia opisałam tu). Na początek małe wyjaśnienie - otóż niestety nie jestem w stanie opisać wszystkich osób, które zgłaszaliście i zgłaszałyście w komentarzach. Powód jest prosty: sieć o nich (prawie) milczy, a ja sama również niewiele o nich słyszałam. Nie ma jednak przeciwwskazań, by swoją cegiełkę do tej "encyklopedii" dołożyli sami zgłaszający i zgłaszające. Tak że, jeżeli macie ochotę podzielić się swoimi spostrzeżeniami, na swoje biogramy czekają (wymienieni w komentarzach do pierwszej części): Michał Pawlęga, Krzysztof Kliszczyński, Paweł Fischer-Kotowski i Mirka Makuchowska.

Ale dość wstępów, czas na nagą prawdę. Miłej lektury!

Marta Abramowicz – współzałożycielka KPH, następczyni Roberta Biedronia na stanowisku prezesa tej organizacji. Swoją funkcję pełniła nieco ponad rok, by zrezygnować z niej w niewyjaśnionych okolicznościach. Znając jej twardy charakter, trudno podejrzewać ugięcie się pod naciskami z zewnątrz, dlatego można z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że na jej decyzję wpłynęło jakieś wydarzenie, o uczestnictwo w którym nikt by jej nie podejrzewał.

Tomasz Bączkowski – osławiony szef Fundacji-Od-Jednej-Imprezy. Miłośnik zagadek i suspensu, znany z tego, że datę, trasę i hasło każdej kolejnej Parady Równości potrafił trzymać w tajemnicy dosłownie do ostatniej chwili (prawdopodobnie dlatego, że sam ich nie znał). Specjalista od strzelania fochów w kluczowych momentach (np. na dzień przed przemarszem). Do dziś nie udało się ustalić, w jaki sposób udało mu się tak długo piastować swoją funkcję. Chyba że za dobrą monetę uznać tłumaczenia, że nie dało rady znaleźć nikogo lepszego.

Adam Biskupiak (vel Księgowy) – prawa ręka Tomasza "Focha" Bączkowskiego, jedyny człowiek skłonny bronić go w każdej sytuacji, co czyni z niego wyjątkowo podejrzaną jednostkę. Specjalista od finansów, oskarżany o rozliczne malwersacje. W sumie nie wiadomo, co jest gorsze – owe pogłoski czy lansowana przez niektórych wersja, zgodnie z którą nigdy nie udało mu się wyjść z Parady na plusie.

Katarzyna Formela – miłośniczka ślubów/związków partnerskich, spraw sądowych mających na celu legalizację w Polsce różnych aspektów zawartych przez nią związków, petycji internetowych i własnych komentarzy (zazwyczaj zostawia je, w niezmienionej formie, w co najmniej kilkunastu miejscach). Misja: zarazić swoimi pomysłami na życie jak największą liczbę osób.

Magdalena Okoniewska – znana z tego, że nie udało jej się zostać znaną z tego, że jest znana. Autorka koszmarku "Mój świat jest kobietą. Dziennik lesbijki", w którym z ekshibicjonistyczną przyjemnością niewspartą talentem literackim opisała swoje podboje, niedoszłe podboje i fantazje na temat podbojów (zapewne niedoszłych). W zeszłym roku próbowała wrócić na usta wszystkich z drugą częścią książki, gdy się nie udało, zamilkła, by ostatnio objawić się jako członkini komitetu Parada Równości 2011.

Jej Perfekcyjność – specjalistka od lansu i baunsu. Do perfekcji opanowała argumenty uzasadniające, że bynajmniej nie o lans i bauns chodzi. Upiera się, że jej imię brzmi "Jej", a nazwisko "Perfekcyjność", choć w życiu zawodowym funkcjonuje pod zupełnie innym mianem. Obecnie rzeczniczka prasowa komitetu Parady Równości 2011 i prezeska koła naukowego Queer UW. Mimo zamiłowania do wkluczających inicjatyw bardzo sobie chwali doświadczenie bycia selekcjonerką nieistniejącej już Utopii, która bynajmniej nie z otwartego charakteru słynęła.

Karolina Skowron - tęczowy filar Zielonych. Z uporem maniaka wciska nazwę "Zieloni" w każdą akcję. Nadmiernie ambitna złodziejka stanowisk. Nie wie, co to praca u podstaw, wszystko robi z rozmachem, żeby być na siłę gwiazdą. Pseudoentuzjastyczna i na pozór kochająca cały swiat, a tak naprawde chorobliwie uparta i nieustępliwa, gdy ktoś jej zajdzie za skórę. Przechwala się swoim brytyjskim wykształceniem. (biogram nadesłany przez samą bohaterkę)

Przemysław Szczepłocki (vel Multilicus) – zwany też Różową Eminencją. Określa się jako bezwzględny, marudny, arogancki, niesprawiedliwy, złośliwy, impertynencki i apodyktyczny. Nie wiadomo, czemu NIE określa się jako przemądrzały, gadatliwy i irytujący. Obnosi się ze swoim zamiłowaniem do koloru różowego. Unika publicznego komentowania cudzej działalności, co każe go zaliczyć do grupy osób, które wstydzą się swoich rzeczywistych poglądów. Dodatkowa okoliczność obciążająca: sam o sobie stara się mówić jak najgorzej. Członek zarządu Stowarzyszenia Pracownia Różnorodności.

Krzysztof Śmiszek (vel Tajemnica Poliszynela) – szef grupy prawnej KPH, na pozór sympatyczna i pracowita druga połowa pierwszego geja III RP. Swoją prawdziwą twarz pokazał jakiś czas temu w rozmowie z pewną pełnomocniczką w pewnym programie śniadaniowym, po której obraził się za publiczne wyjawienie jego nieheteroseksualności.

Anna Urbańczyk – niegdyś koordynatorka KPH Trójmiasto, obecnie wiceprezeska KPH. Choć przedstawia się jako dziennikarka, aktywistka i animatorka kultury, najbardziej znana jest z walki o uznanie Sheryl Crow królową Polski. W gruncie rzeczy konserwatywna, zasłynęła sprzeciwem wobec badań nad orientacją psychoseksualną postaci historycznych.

Część pierwsza "Galerii potworów" tu.