Zamiast ustawy: ochłapy i "kompromis"

Przyznaję - pomyliłam się. Redagując tekst o projekcie PO, wykreśliłam padające w nim kilkakrotnie słowo "ochłap". Dlaczego? Bo uznałam, że się nie znam i że z pewnością nie jest tak źle, jak się wydaje. W końcu poszerza definicję osoby bliskiej o partnera lub partnerkę, z czego jakiś konkret musi wynikać. No i zakłada, że osoby, które zawarły taki związek, dziedziczą niemal (niemal, bo dopiero po roku od zawarcia związku) jak małżonkowie. A to zawsze jakaś podstawa do rozmowy o dodaniu innych praw. Tyle że niestety tej podstawy nie ma. Bo "jak małżonkowie" oznacza w tym przypadku "ustawowo" (czyli bez testamentu), a nie - bez podatku. Odpowiedniej zmiany w ustawie o podatkach i spadkach, która by umożliwiła zwolnienie partnera czy partnerki z podatku od spadku, w projekcie PO bowiem nie ma. Tak jak i jakichkolwiek innych świadczeń rzeczywiście ułatwiających życie osobom, które taki związek zdecydują się zawrzeć.

Nie wierzycie? To spójrzcie na infografikę przygotowaną przez Partnerstwo dla Związków:

Jakie zatem prawa tak naprawdę przewiduje projekt PO? Prawo do pochówku, które akurat można sobie zagwarantować notarialnie, i prawo do odmowy zeznań oraz najmu lokalu. A przy okazji nakłada obowiązek wsparcia materialnego partnera czy partnerki (którego to obowiązku, tak na marginesie nie mają małżonkowie). Efekt? Zdejmuje z państwa ewentualny obowiązek wypłacania świadczeń osobom chorym czy będącym w niedostatku. Państwo więc korzysta, osoby w związkach tracą i nie zyskują w zamian żadnej gwarancji bezpieczeństwa. A choćby i takiej, jak możliwość dziedziczenia emerytury czy renty, co byłoby jak najbardziej uzasadnione w sytuacji, gdy pracować może tylko jedna osoba lub gdy nawet ta jedna nie może pracować, bo musi opiekować się chorą partnerką czy partnerem.

Żeby było jeszcze zabawniej, ten projekt to i tak stanowczo zbyt wiele według konserwatywnej frakcji w PO. Bo, uwaga, "pod pretekstem równości chodzi o legalizację małżeństw homoseksualnych i nadanie im przywilejów bez nałożenia żadnych obowiązków", jak powiedział "Rzeczpospolitej" anonimowy polityk PO. W zamian konserwatyści proponują kompromis (kocham to słowo): zmiany w niektórych przepisach, m.in. regulujących kwestie dziedziczenia, decyzji o pochówku czy dostępu do informacji medycznej. Paradoksalnie ta propozycja, w przeciwieństwie do projektu Dunina, daje prawa, nie nakładając żadnych obowiązków. No ale przy okazji sprawia, że w Polsce nie pojawia się twór zwany związkiem partnerskim, a o to zdaje się tak naprawdę konserwatystom chodzić, nawet jeśli przy okazji zrobią sobie wbrew.

Wnioski? Niestety niewesołe dla wszystkich, którzy chcą związków, aby zabezpieczyć siebie i partnera czy partnerkę, a nie po to, by na przykład uniknąć zeznawania na czyjąś niekorzyść. Bardziej już się opłaca w takim związku nie być, bo wtedy jest szansa na zasiłek czy możliwość ustanowienia drugiej osoby opiekunem czy opiekunką i uniknięcia w ten sposób konieczności płacenia przynajmniej części podatku od spadku, niż w nim być. Słowem nawet jeśli projekt Dunina zostanie przyjęty, to, jeśli pozostanie w obecnym kształcie, jest spora szansa, że niemal nikt nie będzie z tego korzystać. A propozycja konserwatystów, mimo jawnie homofobicznego, wydźwięku, może się okazać od niego atrakcyjniejsza. Słowem słabo. Bardzo słabo.