O co chodzi Fundacji PRO - Prawo do Życia

Nawet jeśli nie kojarzycie tej fundacji z nazwy, to z pewnością zdarzyło się wam zetknąć z efektami jej działalności. To oni od 2005 roku obwieszają ulice zdjęciami zmasakrowanych płodów (zestawionymi, w zależności od potrzeb, ze zdjęciami "proaborcyjnych" polityków i polityczek, Hitlera, ofiar wojen, głodujących dzieci...). To oni pikietują pod szpitalami, w których zgodnie z prawem dokonuje się aborcji i zastraszają pracujących tam lekarzy i lekarki. To oni zbierają podpisy pod projektami ustaw o zmuszaniu kobiet do rodzenia niezależnie od okoliczności.

Ostatnio, oprócz ograniczania praw kobiet, wzięli się też za nękanie i stygmatyzowanie osób nieheteronormatywnych. Służy temu akcja o jakże szczytnej nazwie "Stop pedofilii". Jej celem nie jest bynajmniej ochrona dzieci czy pomoc ofiarom wykorzystania seksualnego, a walka z edukacją seksualną i powielanie najobrzydliwszych stereotypów na temat osób LGBTQ, szczególnie tego, że są one niebezpieczne dla dzieci. 

Jednoznacznie jako akcję szkodzącą dzieciom i stygmatyzującą osoby niehetero oceniła ją Monika Sajkowska z Fundacji Dzieci Niczyje, która od 23 lat działa na rzecz ochrony dzieci przed wykorzystaniem seksualnym:

Ta akcja kwestionuje prawa dzieci do informacji i rozwoju, dezorientuje, dezinformuje, buduje atmosferę zagrożenia i wrogości. Trudno uwierzyć, że w XXI w. można postulować karanie za dostarczanie dzieciom wiedzy o ich rozwoju i naturze relacji seksualnych, a opiekunów, nauczycieli i wychowawców prowadzących taką edukację stawiać w jednym szeregu z pedofilami. Pedofilia jest zaburzeniem preferencji seksualnych. Dla organizatorów akcji pedofilią jest edukowanie dzieci na temat seksualności. (...)

Edukacja seksualna nie ułatwia pedofilom wykorzystywania dzieci, jak głosi manifest akcji „Stop pedofilii”. Wręcz przeciwnie, dzięki niej dzieci potrafią trafniej interpretować zachowania sprawców, rozumieją je, są bardziej asertywne, trudniej nimi manipulować, potrafią rozmawiać o seksualności i łatwiej im prosić o pomoc i ochronę. Edukacja seksualna nie jest wprawdzie remedium na bezbronność i bezradność wykorzystywanego dziecka. Jest jednak szansą, bo jest w niej miejsce na przekaz o prawie do intymności, o sferze naturalnej seksualności dziecka, ale również o granicach, których nikt nie ma prawa przekraczać. (...) 

Tworzenie lub umacnianie mitów na temat problemu realnie szkodzi jego zapobieganiu. Dlatego też bulwersujące jest upowszechniane w ramach akcji „Stop pedofilii” informacji na temat związku pedofilii z homoseksualizmem. Nie istnieją żadne empiryczne dane z wiarygodnych metodologicznie badań, które potwierdzałyby tezę, iż osoby homoseksualne wykorzystują seksualnie dzieci częściej, niż osoby heteroseksualne. Społeczna dezinformacja w tym zakresie ma na celu stygmatyzację osób homoseksualnych. Jest przejawem dyskryminacji i budzi nasz zdecydowany sprzeciw.

Na temat zrównania przez organizatorów akcji osób nieheteronormatywnych z pedofilami wypowiedziało się też Polskie Towarzystwo Seksuologiczne:

Znakomita większość przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci w Polsce jest popełniana przez heteroseksualnych mężczyzn i ma miejsce w rodzinie (tj. wykorzystywanie dziewczynek przez mężczyzn będących członkami ich rodzin – np. przez ojca, ojczyma, dziadka, wuja itd.). Ze względu na fakt, że osoby homoseksualne stanowią w społeczeństwie mniejszość, przypadki wykorzystywania seksualnego dzieci popełnianego przez te osoby stanowią proporcjonalną mniejszość w porównaniu do czynów popełnianych przez ludzi heteroseksualnych. Przypisywanie osobom homoseksualnym szczególnej – w porównaniu do heteroseksualnych – skłonności do seksualnego wykorzystania dzieci stanowi nieuprawnione nadużycie, a rozpowszechnianie skojarzenia miedzy homoseksualnością a pedofilią jest domeną ludzi nieświadomych i niekompetentnych, bądź też uprzedzonych do ludzi homoseksualnych i sprzeciwiających się prawom obywatelskim tych osób. Podtrzymywanie społecznego przekonania o szczególnej skłonności osób homoseksualnych do seksualnego wykorzystywania dzieci jest krzywdzące dla homoseksualnej części społeczeństwa, przyczynia się do niezwykłej trwałości uprzedzeń wobec tych osób i utrudnia pełne funkcjonowanie psychologiczne homoseksualnych obywateli i obywatelek. 

Co ciekawe, głos w tej sprawie zabrał także niesławny Mark Regnerus, którego badania, swoiście zinterpretowane, posłużyły Fundacji PRO do stworzenia plakaciku akcji, który oszpecił wiele ulic. A konkretnie do napisania na nim, że "31% lesbijek i 25% pederastów gwałci wychowywane dzieci":

Co na to sam Regnerus? Ha, guru homofobów tym razem rozczarował swoich polskich wyznawców, którzy okazali się zbyt obrzydliwi nawet na jego standardy, i wystosował takie oto oświadczenie:

Śledzenie sposobów wykorzystania mojego artykułu z "Social Science Research" na temat rodzicielskich związków tej samej płci i wyników dzieci jest wyzwaniem. Są one na rozmaite sposoby interpretowane przez grupy reprezentujące różne opcje polityczne. W Polsce moje badanie jest cytowane na banerach i ogłoszeniach, które bezpośrednio obwiniają homoseksualnych mężczyzn i kobiety o seksualne wykorzystanie dzieci. Moje badania nie dają podstaw do takich twierdzeń. W ich trakcie nie pytaliśmy respondentów o to, kto był sprawcą molestowania - opis badania mówi o tym jasno. 

Wynika z nich tyle, że badane osoby dorosłe, których jedno z rodziców miało związek z osobą tej samej płci, wykazywały znacząco większą podatność na emocjonalne zranienie niż dzieci ze stabilnych rodzin, gdzie była matka i ojciec. Jednakże stwierdzenie, co jest tego przyczyną nie jest, na podstawie naszych badań, możliwe.

Podobnie jak wielu innych, jestem zdania, że dzieci zasługują na matki i ojców, gotowych poświęcić się dla nich, przedłożyć interes dzieci ponad własny. Badania to jasno pokazują. A historycznie najpełniej ten ideał realizuje się w małżeństwie. Różniąc się w opinii na temat modelu małżeństwa i rodziny, ludzie dobrej woli powinni zgodzić się, że należy dyskutować uczciwie, a nie fałszywie interpretując i wyolbrzymiając wnioski z ważnego badania.

Co ważne (i chyba umknęło mediom), na protest Regnerusa zareagowała dotąd nieprzemakalna Fundacja PRO. Najpierw na Facebooku:

A potem zamieszczając na stronie akcji oświadczenie, w którym niemal wprost stwierdza, że "dane", na które się powołali, pochodzą spod brudnych paluchów twórców akcji, a nie z badania Regnerusa:

I w tym momencie Fundacja PRO powinna zamknąć stronę, zwinąć akcję i przeprosić - wszak straciła właśnie jedyny "naukowy" dowód, który uzasadniał rozpętanie nagonki na osoby nieheteronormatywne (reszta to fantazje i anegdoty). Rzecz jasna tego nie zrobiła, ba, nadal zbiera podpisy pod projektem ustawy, na mocy której rodzic, który śmiałby wspomnieć swojemu dziecku o czymś takim jak seks lub prezerwatywa, mógłby pójść do więzienia, a edukatorzy seksualni od razu tam trafią, z racji swojej profesji. Nadal też oczerniają na swoich stronach osoby nieheteronormatywne, choć już bez powoływania się na amerykańskiego socjologa. Zbierają podpisy i szczują, bo, co pokazała Fundacja Dzieci Niczyje, nie chodzi im o dobro dzieci. O co zatem im chodzi?

Inaczej niż ileś tam znajomych osób, nie uważam, by chodziło o wystawianie dzieci na żer pedofilów z kręgów kościelnych, choć oczywiście pośrednim efektem działań fundacji może być jeszcze mniejsza niż dotychczas świadomość nieletnich w temacie ich granic, tego, kto i jak może je dotykać, jak rozpoznać, że ktoś chce je skrzywdzić i co zrobić w takiej sytuacji. Ale mimo wszystko: nie. Moim zdaniem po prostu chodzi o to co zwykle - pieniądze i władzę. Wszak Fundacja PRO - Prawo do Życia ma status organizacji pożytku publicznego, mimo że jej działalność ogranicza się do wieszania plakatów, zbierania podpisów pod projektami ustaw ograniczającymi prawa wszystkich, którzy śmią myśleć inaczej niż oni, organizowania kursów dla "prolajferów" i zbierania pieniędzy. Czyli ze swoich celów statutowych:

1) wspomaganie działań mających na celu ochronę życia ludzkiego od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, zdrową i udaną prokreację, przeciwdziałanie zapaści demograficznej;
2) umacnianie pozycji rodziny jako fundamentu relacji społecznych;
3) wspieranie instytucji małżeństwa jako drogi do szczęścia;
4) budowanie świadomości społecznej sprzyjającej świadomemu rodzicielstwu;
5) wspieranie postaw rodzicielskich poprzez działania na polu wychowania, kultury, nauki;
6) budowa systemu edukacyjnego, którego celem jest wychowanie do wolności i służby innym ludziom

realizuje dokładnie pół pierwszego - poprzez domaganie się zmuszania kobiet do rodzenia bez względu na okoliczności. Nie chroni kobiet i dzieci, nie wspiera ofiar pedofilów, nie przeciwdziała przemocy w rodzinie, nie tworzy rozwiązań wspierających rodziny z dziećmi... Słowem, nie robi nic, by swój statut realizować. Nie robi, bo to niełatwe i kosztowne. Nie robi, bo to nie jej cel.

Cel to zbieranie kasy. Oraz wygrywanie wyborów, zyskiwanie władzy, a przez to jeszcze większej kasy. Bo fundacja nie istnieje sama dla siebie. Istnieje, by dostarczać mięsa różnym Prawom i Sprawiedliwościom, Solidarnym Polskom i innym takim. Tworzyć milutką atmosferę zagrożenia, w której straszne pedały, lesby, feministki i inne "genderystki" deprawują cudze (a czasem i swoje) dzieci i wyszarpują płody z brzuchów dobrych katolickich matek. Kreować wroga, którego owe partie obiecują zniszczyć, zdeptać, spalić, a prochy utopić. Wszak łatwiej walczyć z urojonym wrogiem niż rozwiązywać realne problemy. I łatwiej się na tym wrogu wylansować. Szczególnie takim, co zagraża dzieciom. Wszak wszyscy kochamy dzieci. I wszyscy będziemy ich bronić.

Oprócz polityków, fundacja działa też rzecz jasna na rzecz Kościoła katolickiego. A konkretnie stara się przykrywać coraz częściej wychodzące na jaw afery z jego udziałem oraz przeciwdziałać osłabianiu jego pozycji, które jest nieuniknione bynajmniej nie ze względu na afery, ale dlatego, że coraz mniej jest osób, którym one nie przeszkadzają, za to coraz więcej takich, które widzą inne modele życia niż patriarchalny. Silny Kościół to wierni, wierni to wyborcy, wyborcy to władza, władza to pieniądze - jest o co walczyć. Więc walczą, wszak wszyscy - i politycy, i Kościół, i różnorakie fundacje, których celem jest walka z wyimaginowanymi wrogami - na tej walce skorzystają. Nie trzeba się przy niej wysilać, nie trzeba nikomu służyć, nie trzeba się napracować, nie trzeba myśleć - wystarczy pokrzyczeć i stworzyć parę sugestywnych obrazków. I cóż z tego, że nic się w ten sposób nie zmieni, pedofilia nie zniknie, Polacy i Polski nie zaczną się na potęgę rozmnażać, nie przybędzie prorodzinnych rozwiązań, grupom, na rzecz których ponoć się działa, nie będzie lepiej. Ważne, że będzie się tam, gdzie chce się być - w kurczącym się gronie uprzywilejowanych, którzy, co by się nie wydarzyło, zawsze się wyżywią.