Bardzo męska Parada Równości

Pamiętacie, jak marudziłam, że w Fundacji Równości jest mało kobiet i że są one spychane na dalszy plan? Odszczekuję! Dziś zapoznałam się z nową stroną internetową Społecznego Komitetu Parada Równości 2011. Strona niczego sobie, natomiast skład komitetu organizacyjnego i lista partnerów powalają. Dobrze się domyślacie, nie ma tam ani jednej kobiety i ani jednego portalu LBT. Zaiste, czeka nas w tym roku Parada Równości w nowej formule, jak zapowiadają jej organizatorzy na łamach "Gazety Stołecznej". Będzie nie tylko mniej polityczna (jeszcze mniej?!), a bardziej muzyczna, ale i bardzo męska. Rzecz jasna daleka jestem od podejrzewania panów z komitetu organizacyjnego o celowe wykluczanie ze swojego grona kobiet (choć gdy dostałam zaproszenie na spotkanie organizacyjne do klubu Fantom, to prawie spadłam z krzesła). Jednak ów skład komitetu i lista partnerów sprawiły, że przyszło mi do głowy kilka, być może średnio oryginalnych, refleksji.

Pierwsza myśl, jaka mi się nasunęła, była taka, że kobiety nieheteroseksualne są w ogóle mniej aktywne we wszelkiego rodzaju organizacjach czy stowarzyszeniach. Ale potem mi wyszło, że to nie do końca prawda. Owszem, są aktywne - ale w Lambdzie, KPH, SPR czy Grupie Tel-Aviv. Zajmują stanowiska prezesek, członkiń zarządów, redaktorek naczelnych portali. Może mało ich w mediach, ale nas jest w ogóle mało w mediach. Skąd więc nagle owa gromadna awersja do tej jednej konkretnej inicjatywy? Ha, no chyba stąd, że o ile w organizacjach nie widać jakichś szczególnych dysproporcji płciowych, o tyle na pewno widać je w klubach. Tak, kobiety również chodzą do klubów, w niektórych mają nawet swoje dni, ale mimo wszytko clubbing jest przede wszystkim domeną nieheteroseksualnych mężczyzn. Jak to się ma do tegorocznej (potencjalnej?) Parady Równości? Ano tak, że większość osób zaangażowanych w jej organizację wywodzi się ze środowisk, które, upraszczając (ale tylko trochę), można uznać za zmaskulinizowane. Portale randkowe, pisma erotyczne, sauny, takie kluby jak Fantom (tylko dla mężczyzn) czy Galeria (gdzie kobiety odpadają podczas selekcji, gdy w klubie jest ich już "za dużo") - one są głównie lub wyłącznie dla mężczyzn. Oczywiście to nie wina tych ostatnich. I na pewno nie jest tak, że nie ma kobiet, które byłyby zainteresowane właśnie pismami erotycznymi czy serwisami randkowymi tylko dla siebie, jedyne, co wiadomo, to to, że w Polsce takich inicjatyw nie ma. Ale też prawda jest taka, że gdyby nie to, że w ogóle interesuję się tym, co się w naszym światku dzieje, w życiu nie miałabym okazji dowiedzieć się o istnieniu kogoś takiego jak Jacek Adler, Łukasz Pałucki czy Szymon Niemiec. Po prostu nie bywamy w tych samych miejscach. Nie mamy wspólnych zainteresowań. I nie sądzę, bym była pod tym względem jakimś wyjątkiem.

Często się mówi, że geje i lesbijki żyją w dwóch różnych światach. Nie do końca tak jest, bo część z nas spotyka się na przystanku "Równość", ale akurat w tym przypadku to stwierdzenie wydaje się najbliższe prawdy. Czy jednak brak kobiet wśród organizatorów Parady to jakiś problem? Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia. Ale jeśli wziąć na poważnie jej nazwę, to jednak chyba tak. Bo co to za równość, gdy o wszystkim decydują reprezentanci głównie jednej płci (głównie, bo jest też osoba transgenderowa)? Czy można liczyć na to, że uda się w efekcie tego właśnie przemarszu zwrócić uwagę na całe spektrum problemów, bo przecież w parady są nie tylko o homofobii, ale też choćby o dyskryminacji ze względu na płeć czy status społeczny? Czy chodzi o to, by przyszedł ktokolwiek, czy o to, by przyszli "wszyscy", by jak najwięcej osób poczuło, że to jest też ich Parada? Szymon Niemiec, wzorem Harveya Milka, nawołuje na stronie Parady: "Chodźcie, chodźcie, kimkolwiek jesteście!". Lubię to hasło. Kłopot w tym, że nie jestem pewna, czy czuję się tym "kimkolwiek".