Z życia homoseksualistek - część pierwsza

Dziś miało być poważnie, miały się pojawić albo rozważania na kanwie "afery adblockowej", albo tekst prostujący dość poważne przeinaczenia, które wkradły się do artykułu z "Przekroju" o niewidzialności lesbijek (no ale niewidzialność jest trudna do opisania, czyż nie?). Ale nie będzie (trudno, i tak są już nieaktualne, więc mogą jeszcze poczekać), bo jest piątek, dzień rozrywkowy, a zatem najlepszy na inaugurację nowego (równie nieregularnego, jak lekcje historii) cyklu, którego pomysł podsunął mi jakiś czas temu Sylwek. Idea nowa nie jest (inspiracja widoczna w tytule), ale cel (chyba) wart zachodu i szlachetny. Bo, jako że coraz więcej osób melduje mi, że nie są już w stanie śledzić tego, co się dzieje na forum Kobiety Kobietom, postanowiłam robić to za nie. I co jakiś czas publikować streszczenia co bardziej obiecujących wątków.

Na dobry początek coś łatwego. Otóż ostatnio z zapartym tchem śledzę (i składam z niego meldunki na Facebooku) kolejny wątek wizerunkowy. Nazywa się to to "Wielka lista buczyzmu", a powstało, bo poprzedni o tej samej tematyce zrobił się najwyraźniej zbyt długi. Zaczyna się obiecująco, od próby ustalenia listy cech "prawdziwego butcha" (krótkie włosy w "jajecznym" kolorze, szerokie spodnie, kraciasta koszula, marynarski chód...). Ale po jakichś sześciu postach zaczynają się schody, a konkretnie wątpliwości.

Wątpliwość numer jeden: Czy aby być butchem, należy spełniać wszystkie wymienione (wcześniej i później, bo potem doszło jeszcze m.in. specyficzne trzymanie papierosa, kształt okularów i "dziecinne" skarpetki) warunki?
Status: Nierozwiązana.

Wątpliwość numer dwa: Czy aby być butchem, trzeba być lesbijką?
Status: A cholera wie.
(osobiście jestem za tym, aby nie dyskryminować kobiet heteroseksualnych i biseksualnych)

Wątpliwość numer trzy: Co, jeżeli butch jest przy okazji piękną kobietą - vide Rachel Maddow?
Status: Nie no, nie o takich butchach mówimy.

Wątpliwość numer trzy i pół: Ale jeżeli owa piękna kobieta właśnie tak się identyfikuje?
Status: Nie no, nie o takich butchach mówimy.

Wątpliwość numer cztery: Czy butch to tylko wygląd, czy też charakter? A jeżeli charakter, to jaki zespół cech tworzy prawdziwego butcha? Czy chodzi o stereotypowo męskie, jak agresja, przebojowość, niezależność itp.? A jeżeli tak, to czy wystarczy je posiadać, aby być butchem? A może chodzi wyłącznie o korelację wygląd plus charakter? Tylko czy to oznacza, że butche łagodne, piskliwe i prorodzinne w rzeczywistości nie są butchami? No to może jednak chodzi tylko o wygląd? Nie, bo mażące się butche nie są prawdziwymi butchami. Kim są zatem mażące się butche?
Status: Nierozwiązana.

Wątpliwość numer pięć: Czy bycie butchem jest to etap w życiu, czy cecha permanentna? Czy o poranku można być femką, a wieczorem stać się butchem? Jak i na podstawie czego określić osoby, które są stylistycznie wielowymiarowe? Charakteru? Nie (bo: wątpliwość numer cztery).
Status: Nierozwiązana.

Wątpliwość numer sześć: Skąd się biorą butche? Na kim się wzorują w dzieciństwie? Czy jeżeli jest to mama, która była bądź nie była butchem (patrz wątpliwość numer dwa), to można nadal mówić o tym, że wzorują się na mężczyznach? Do którego pokolenia wstecz trzeba mieć w rodzinie krótkowłose kobiety bez makijażu i w spodniach, aby uznać, że stanowią kobiece wzorce? A może takie butche wzorujące się na mamach mają w rzeczywistości dwóch ojców? I co butchami wzorującymi się na Ellen, k.d. lang czy Rachel Maddow?
Status: Nierozwiązana. I nie no, nie o takich butchach mówimy.

Wątpliwość numer siedem: Co z butchami, które wzorują się na Justinie Bieberze?
Status: Za chwilę wyjaśnię.

Wątpliwości jest więcej, ale cała dyskusja sprowadza się właściwie do jednego: niemożności określenia jej podmiotu. Co jest tak naprawdę sporym przełomem w owej nieustającej i bezsensownej (może dlatego nieustającej?) debacie, choć teraz trzeba jeszcze poczekać, aż wszystkie dyskutantki (a szczególnie te spod znaku: "no ale przyznaj się, no po prostu przyznaj, że chcesz być facetem", "no ale dlaczego nie chcesz się przyznać?", "no ale to nic złego, jak się przyznasz", "no przyznaj się i porób sobie z siebie jaja, jak na osobę bez kompleksów przystało" itd.) to zauważą. Co może być dość trudne, bo cała dyskusja zaczęła się od próby zdefiniowania butcha, więc do etapu bezetykietowego jeszcze daleko (na razie pojawiają się nieśmiałe próby rozmnożenia etykietek). Tak że stay tuned, następny meldunek z frontu z pewnością nastąpi.

A póki co wszystkim z etapu postetykietowego polecam stronkę Lesbians who look like Justin Bieber. Rzecz absolutnie bez precedensu, jeżeli chodzi o rozwalanie heteronormy. Bo oto okazuje się, że nastoletnie fanki Biebera pod jej wpływem masowo zaczynają się zastanawiać nad swoją seksualnością. No bo jak zamiast jednego Biebera mają do wyboru na przykład czterech, i to ładniejszych od oryginału...