Celem Parady nie jest walka o związki

Wśród głosów na temat plakatu promującego Paradę Równości 2011 pojawiły się i takie, że ma się on nijak kwestii związków partnerskich czy ogólnie walki o nasze prawa. To prawda, ma się nijak i, zgadnijcie co, to było zamierzone. Dziś na Gaylife znalazł się artykuł wyjaśniający przesłanie plakatu, a pod nim taki oto komentarz rzeczniczki Parady:

Celem Parady Równości NIE jest "przekonanie spolecznosci "heteryków" do tego, że mamy prawo do związków partnerskich"! Celem Parady Równości jest świętowanie i promowanie otwartości, tolerancji i równości. Na pewno nie jest nim walka związki partnerskie - choć wiele osób idzie właśnie dlatego - tym, co nas zbiera 11 czerwca 2011 jest umiłowanie do tych trzech wartości, a nie cel polityczny. W samym nawet Komitecie Organizacyjnym są osoby, które związkom są przeciwne, ale wspierają nadal te trzy wartości i dlatego idą w Paradzie Równości. 

Jestem w stanie się zgodzić z koncepcją polityka plus zabawa, bo bez zabawy trudniej wyciągnąć ludzi z domów. Ale kompletnie nie rozumiem, po co nam, osobom nieheteroseksualnym, duplikat Love Parade. Nie wiem też, jak można promować równość, będąc jednocześnie przeciwnym związkom partnerskim. Oraz jak się ma wielokrotnie deklarowany przez organizatorów wkluczający charakter tej imprezy do tego wykluczającego sporą rzeszę jej uczestników oświadczenia (chodźcie z nami, choć nie w waszej sprawie tu idziemy). Do dziś byłam przekonana, że mimo wszystko na ową Paradę pójdę, tak jak zawsze chodziłam. Teraz już nie jestem pewna, co robić. Abiekt pyta, czy nie lepiej w takiej sytuacji zarejestrować osobny marsz. Tylko czy to naprawdę najlepsze wyjście? Czy już czas, by w Warszawie, jak w Berlinie, były dwie parady, bo ta oficjalna po prostu przestała odzwierciedlać potrzeby części jej uczestników i stała się bezrefleksyjną komercyjną zabawą? Czy może wręcz przeciwnie - trzeba zebrać na Paradzie jak największą liczbę ludzi, którzy chcą jednak coś tym marszem powiedzieć, i wspólnymi siłami przyćmić to całe deklarowane festyniarstwo?

Swoją drogą nic dziwnego, że politycy tak łatwo żerują na naszej naiwności. Sami im na to pozwalamy. Ot, w komitecie honorowym Parady jest piękna reprezentacja lewicy. Po całym wydarzeniu będą mogli spokojnie powiedzieć, że wszak oni są z nami, też są za równością (bez równości), otwartością i tolerancją. A związki? Skoro nawet w komitecie organizacyjnym największej imprezy w Polsce organizowanej przez osoby nieheteroseksualne są osoby im przeciwne, skoro nie ma ich w celach Parady (nie mówiąc już o jej głównym przesłaniu), to najwyraźniej wcale ich nie potrzebujemy. Bo chodzi nam o to, żeby się pokazać, czyż nie?

Dotychczas tłumaczyłam osobom przeciwnym paradom, że ich celem jest m.in. wywołanie szumu medialnego wokół naszych spraw, bo, nie oszukujmy się, wyjście na ulice to jeden z niewielu sposobów na przyciągnięcie uwagi mainstreamu i powiedzenie, co nas boli i czego potrzebujemy. Teraz wychodzi na to, że mamy w ten sposób coś świętować. Nie lubię malkontenctwa (naprawdę!), ale zdecydowanie wolałabym opcję przeciwną: pokazanie, że nie mamy się z czego cieszyć. I że może w końcu czas postarać się o prawdziwe powody do zabawy.