Różowy plakat i co z niego wynikło

Coś nie mamy szczęścia do paradowych i okołoparadowych plakatów. W zeszłym roku postrach siało hasło "Nie lękajcie się" i jego jajeczna wizualizacja oraz (choć z zupełnie innych powodów) plakat Pomady. Organizatorzy tegorocznej Parady Równości zaprezentowali za to wczoraj takie coś:

Początkowo reklamowane jako plakat Parady, a kilka godzin później jako "Plakat informujący środowisko LGBTQ o Paradzie Równości 2011". Gdy to nie osłabiło głosów krytycznych (o nich za chwilę), organizatorzy stwierdzili, że przecież w zeszłym roku były kontrowersje wokół plakatu EuroPride, a poza tym nie ma co oczekiwać cudów z takim budżetem, jaki mają. To już mnie trochę zaniepokoiło, ale naprawdę mnie strzeliło, gdy zobaczyłam na Gaylife (teraz, w świetle stwierdzenia Jacka Adlera w facebookowej dyskusji o różowym posterku, że trzeba czytać Gaylife, bo tam jest więcej szczegółów, już chyba można uznać ów portal za oficjalne medium Parady, mimo wcześniejszego dementi - w komentarzach tu - że nie należy tej strony komitetem organizacyjnym utożsamiać) taki oto komentarz:

Pomijając już, że znowuż nie czuję się "nasza", bo mnie to nie zachęca, to no jak to? Przecież jeszcze parę miesięcy temu panowie z komitetu Parady tak oto opisywali swój wyjazd do Berlina na spotkanie z organizatorami CSD:

Nie musimy przy tym dziadować. Delegacja komitetu podróżuje z Warszawy do Niemiec i porusza się w Niemczech wygodnym nowiutkim wielkim samochodem (pokażemy go w reportażu z następnego miasta niemieckiego). Podczas podróży samochodem możemy korzystać z mobilnego internetu dostępnego w tablecie. Delegacja komitetu spożywa posiłki w dobrych restauracjach i mieszka w specjalnie wynajmowanych apartamentach w centrach miast. (...) Jak to możliwe? - Wszystko to zapewnia firma Gepon będąca sponsorem.

A niecały miesiąc temu planowali, na potrzeby poparadowego miasteczka równości, wyremontować Warszawiankę! I nagle co - problemy z kasą na grafika i paręset plakatów do rozwieszenia na mieście? No ludzie, toż to koszt jednego noclegu w owym specjalnie wynajmowanym apartamencie! Żeby nie było - nie czepiam się tego, na co poszły pieniądze organizatorów. Ich kasa, ich priorytety, a mnie nic do tego. Ale użalanie się na brak pieniędzy w sytuacji, gdy jeszcze niedawno się nimi szastało i deklarowało nie wiadomo jakie wydatki, wygląda słabo.

No dobrze, wróćmy do głosów krytycznych, bo są ciekawe - szczególnie na oficjalnej stronie Parady na Facebooku, u Abiekta i na Gierkach w mówionego. Spora część to, moim zdaniem jak najbardziej słuszne, czepianie się estetyki i wartości informacyjnej plakatu. Pojawiło się też jednak sporo głosów o... No, zgadnijcie, o czym. Tak, o utrwalaniu szkodliwych stereotypów. Że to potwarz, policzek dla naszego PR-u, sprowadzanie walki o równe prawa do śmieszności itd. itp. Też wolałabym, aby Parada nie była festyniarską imprezą z kakofoniczną muzyką, a po prostu politycznym marszem, którego głównym celem byłaby prezentacja naszych postulatów. Ale z drugiej strony nigdy nie zrozumiem żądań, by chować w szafie tych, którzy są bardziej nienormatywni. Przecież to też jesteśmy my i nie ma co się tego wstydzić czy bać. Nie musimy upodabniać się do "większości" (czymkolwiek jest). Możemy być sobą, jakkolwiek owo "sobą" by nie wyglądało.