Są zdeterminowani, aby się spotkać

W dzisiejszej "Wyborczej" ukazał się tekst Jacka Żakowskiego zainspirowany między innymi wydarzeniami wokół ostatniego Marszu Równości w Krakowie oraz niedawnymi atakami ultraprawicowych bojówek na squoty i "lewackie" lokale w kilku miastach. "Ultraprawica atakuje, władza milczy" - grzmi Żakowski. I zastanawia się, skąd ta obojętność rządzących się bierze. Mam wrażenie, że Żakowski szuka trochę za daleko. Ot, gdyby zajrzał przy okazji paru marszy czy parad nie gdzie indziej, tylko do "Wyborczej" czy na portal Gazeta.pl, to zobaczyłby odpowiedź na swoje pytanie. Bo oto owe, liberalne przecież, media przy okazji niemal każdego marszu czy parady bynajmniej nie wybierają narracji spod znaku postulatów czy powodów, dla których się one odbywają. Tak, zazwyczaj o nich wspominają i zwykle nie ma wątpliwości, że z nimi sympatyzują, tyle że dzieje się to na marginesie relacji z tych wydarzeń. A w centrum jest co? Wiadomo - konflikt. Marsz kontra NOP, parada kontra ONR. Starcie dwóch skrajnych środowisk, obowiązkowo w tytule, zazwyczaj też w leadzie. No a skoro to starcie, wojna, walka, to niby czemu władza miałaby się angażować po którejkolwiek stronie? Wszak obie to zadymiarze, czyż nie?

Polecam chociażby dwa teksty z ostatnich dni. Numer jeden - "Marsz Równości kontra spacer normalności na Rynku". To tytuł. "Ugrupowania nacjonalistyczne spotkają się w sobotę na Rynku z Marszem Równości. Skrajnie podzielony wielotysięczny tłum będzie dzielił jedynie kordon policji. Dlaczego magistrat po raz kolejny zezwala na niebezpieczną konfrontację na ulicach naszego miasta?" - to lead. A dalej? Uroczy wywiad z Filipem Szatanikiem z krakowskiego magistratu, w którym dziennikarka rzuca między innymi takim zdaniem: "Wiadomo, że po zakończeniu marszu grupy będą się szukać na mieście". A pan Szatanik stwierdza, że "obie grupy są zdeterminowane, żeby się spotkać". Tak, jasne. Wszak nie od dziś wiadomo, że krakowskie marsze kończą się uganianiem się gejostwa i lesbijstwa po mieście za narodowcami. Aby spuścić im manto, żeby nie było wątpliwości. Numer dwa - "Balony, petardy, okrzyki - Marsz Równości i kontrmanifestacja NOP". To tytuł. A lead? Zaczyna się tak: "Dwie manifestacje spotkały się dziś w centrum Krakowa". "Spotkały się" - super. Na popołudniową herbatkę pewnie. Dalej jest znacznie lepiej, choć i tak zdarzają się kwiatki. Jak ten: "pojawił się także postulat opracowania ustawy o związkach partnerskich". Opracowania?! No błagam. A na końcu obowiązkowa informacja o aresztowaniu kilku osób. Z której strony? A kogo to obchodzi.

Oczywiście - wyzłośliwiam się. "Wyborcza" robi sporo dobrego, jeżeli chodzi o nasze sprawy. A to, że jej dziennikarze i dziennikarki (no dobra, nie wszyscy i wszystkie) przez niechcący ugruntowują ideę marszy jako konfliktu czy nie wiedzą do końca, o co w nich chodzi, nie jest niczym dziwnym. Wystarczy popatrzeć, jak bardzo rozpowszechnione jest to i w "naszym" środowisku. Przykład z dzisiaj - reakcja na fanpage'u MNW na koszmarny news z Petersburga o pobiciu aktywistów LGBT przez nacjonalistów:

Jeśli świadomie prowokuję, to nie mam prawa krzyczeć, że czuję się napastowana. Co - oczywiście - nie usprawiedliwia gwałtu. Jeśli idę na manifestację, to ze świadomością, że prowokuję, drażnię czyjeś wrzody. Nie mam prawa krzyczeć, że mnie rozdrażniony właściciel wrzodu popycha.

To pojedynczy głos, ale, umówmy się, takie głosy nie są rzadkie. Wielu i wiele z nas również nie odróżnia parady od blokady (która, a i owszem, jest przeciw czemuś) i zrównuje osoby idące, by manifestować za czymś z tymi, którzy idą, by stanąć przeciw nim. I nie zwracają uwagi na postulaty, nawet jeżeli są. A w przypadku krakowskiego marszu - były.

Tak że, jak dla mnie, Żakowski nie ma co pytać, dlaczego władze nic nie robią. No chyba że wychodzi z założenia, że widzą one więcej niż ci, którzy je wybrali. A nawet ci, których to dotyka, przynajmniej teoretycznie, dużo bardziej niż miłościwie nam panujących.