Queer UW jak parada

Artykuł w "Gazecie Stołecznej", spory materiał w TVN Warszawa, w sieci kilka mocnych tytułów w rodzaju "Protesty przeciw pierwszej organizacji studentów-gejów" czy "Demonstracja przeciwko promowaniu dewiacji na Uniwersytecie Warszawskim", a wszystko to za sprawą kilku smutnych panów, którzy postali sobie z tabliczkami z niezbyt mądrymi hasłami przed bramą Uniwersytetu Warszawskiego:

Na uniwersytecie protestowali przeciwko "promocji homoseksualizmu"

Panowie na co dzień związani są z grupą Krucjata - Młodzi w Życiu Publicznym, ale na okoliczność tego spotkania określili się mianem Studenckiego Komitetu Przeciwko Homoseksualnej Propagandzie na UW. O co im poszło? Ano o nową organizację studencką, a w zasadzie koło naukowe Queer UW, które wczoraj miało swoje spotkanie organizacyjne i które nie wiedzieć czemu zostało uznane za jakąś szczególnie wywrotową czy przełomową inicjatywę. Rzeczywiście próżno u nas szukać formalnie zarejestrowanych stowarzyszeń studenckich skupiających osoby nieheteroseksualne, choć na Politechnice Warszawskiej działa choćby nieformalne PWGay, ale kół naukowych trochę już mamy - ot, na Uniwersytecie Gdańskim od lat działa Koło Naukowe Gender Studies UG. Tak, wiem, że queer to nie gender, ale nie sądzę, by wiedzieli to smutni panowie z Krucjaty, dla nich to wszystko pseudonauka zajmująca się wmawianiem chłopcom, że mogą zostać dziewczynkami, i na odwrót.

Wracając do samego Queer UW, to zdaje się że mogą być wdzięczni panom protestantom za reklamę, bo smutna prawda jest taka, że koła naukowe, jakkolwiek nierzadko fajne i cenne, zazwyczaj mają nikłą moc oddziaływania na otoczenie. Tu może być inaczej, bo już na starcie inicjatywa zyskała niezły rozgłos. I mam nadzieję, że choć jej pomysłodawcy mówią głównie o działalności naukowej, przyciągnie też studentów i studentki, którzy po prostu ze względu na swoją nieheteroseksualność będą zainteresowani włączeniem się w jego działalność. W końcu to chyba właśnie w czasie studiów osoby LGBTQetcetera najczęściej dokonują najpoważniejszych coming outów i spotkanie na uczelni innych osób w podobnej sytuacji na pewno niejednej i niejednemu ułatwiłoby adaptację w nowym środowisku. A jako że założyciele koła nie odżegnują się od działań w środowisku swoich kolegów i koleżanek i podkreślają, że zakres działań zależy od samych zainteresowanych, tak więc może ich organizacja kiedyś przerodzi się w stowarzyszenie studenckie z prawdziwego zdarzenia. Czego oczywiście serdecznie im życzę.

Co mnie w tej sprawie zastanawia, to zainteresowanie mediów całą tą sytuacją. I szczerze mówiąc, nie wiem, jak je interpretować, na plus czy na minus. Rozumiem, że wszelkie protesty to wdzięczny temat (co widać w relacjach z parad czy marszów, gdzie nawet gdy protestujących jest wielokrotnie mniej niż maszerujących, media muszą podkreślić ich obecność), z drugiej strony ileż jeszcze materiałów można budować na opozycjach. Pod tym względem reportaż w TVN Warszawa jest naprawdę żałosny, bo jako tło wypowiedzi studentów i studentek z Queer UW i ich oponentów cały czas oglądamy co bardziej soczyste obrazki z tegorocznego EuroPride w Warszawie. Aż chce się zapytać, dlaczego w momencie gdy wypowiadają się oponenci, nie możemy popatrzeć na ich protesty choćby przeciwko tegorocznemu marszowi w Poznaniu. No, niestety wiadomo, dlaczego - bo to nie jest pierwsze skojarzenie, które przyszło montującemu materiał do głowy. A właściwie dobrze, że nie jest, szkoda tylko, że podobnie obiektywny nie potrafił być w stosunku do Queer UW.

Wniosek? Parady to zło. Dobra, żartuję. Ten materiał moim zdaniem pokazuje, jak bardzo takie inicjatywy jak Queer UW (i wszelkie podobne) są potrzebne. Bo widać, jaką trudność sprawiło jego twórcy zrobienie reportażu o organizacji naukowej, która wprawdzie od parad się nie odżegnuje, ale też przede wszystkim jest zainteresowana robieniem badań czy konferencji i to o tym chce mówić. Że w świadomości tego dziennikarza (i wielu innych osób) nadal jesteśmy dość jednolitą masą o podobnych zainteresowaniach, poglądach i potrzebach. I przez jakiś czas jeszcze tak będzie, ale myślę, że im więcej różnorodnych, widocznych akcji będziemy robić, tym rzadziej będziemy oglądać obrazki z parad w kontekstach wszelkich. W końcu przy okazji moich z Gosią różnorakich wystąpień medialnych w ramach konkursu "Love is in the Air" jakoś nikomu nie przyszło do głowy ilustrować ich zdjęciami z EuroPride (gdzieś za to były dwie stewardesy). Tak że da się. I, paradoksalnie, myślę, że mimo wszystko dobrze, że powstał ten niezbyt mądry materiał o Queer UW. Bo może następnym razem TVN Warszawa wybierze się na konferencję zorganizowaną przez to koło i zobaczy, że nie musi szukać dodatkowych materiałów ilustracyjnych. Że może być różnie. I nadal jest ciekawie.