Złość zamiast teoretyków queer

Zdjęcia Hanny Jarząbek z cyklu "Posuńcie się! My też tu jesteśmy!", o których pisałam tu, pojawiły się na kilku większych serwisach LGBTQetcetera. A jako że o projektach, w których brałam udział, wręcz pasjami lubię czytać (forma masochizmu, jak sądzę), prześledziłam oczywiście toczące się pod nimi dyskusje. I co? I doszłam do wniosku, że mojego bloga jacyś inni ludzie czytają. Bo dyskusja o fotoreportażu i tutaj jest, ale nikt z Was nawet się nie zająknął o nadreprezentacji "męskich" lesbijek, powielaniu stereotypów, czy też potencjalnych negatywnych reakcjach heteroseksualnej publiczności. Prawdziwy hardkor jest na Innej Stronie, gdzie jedna z dyskutantek wzywa wręcz do segregacji (tak, używa tego słowa!) osób nieheteroseksualnych na mniej i bardziej "przegięte" i domagania się swoich praw wyłącznie w imieniu grupy, którą się reprezentuje. Bo ona za te męskie lesby tłumaczyć się nie będzie. Aha, i oczywiście nie jest homofobką. Są też głosy bardziej zabawne, na przykład taka wymiana zdań:

Moonlight: Rzeczywiście, zdjęcia powielające stereotypy. Dla przeciętnego heteryka jest to potwierdzeniem podziału ról w lesbijskim związku, potocznie mówiąc, "jedna robi za faceta", w tych zdjęciach niestety co najmniej jedna. Jeśli jest możliwość pozytywnego wpłynięcia na homofobów poprzez fotoreportaż, to niech nie będzie on jednostronny, ukazując tylko męskie lesbijki (które niestety wzbudzają największą niechęć homofobów), ale również kobiece, niech będą chociaż z tymi długimi włosami, które, nie ma co się oszukiwać, dla wielu są wyznacznikiem kobiecości. Trzeba przełamać stereotyp lesbijki z krótkimi włosami i luźnym ubiorem, pokazać te w sukienkach i w butach na obcasach, przecież jest ich tak wiele. Nietolerancja dla lesbijek wypływa między innymi z niechęci (głównie mężczyzn) do męskich lesbijek, które noszą miano "babochłopów" i niesłuszne opinie o braku kobiecości. Więc kiedy przeciętny mężczyzna przegląda taki fotoreportaż i widzi przedstawione w nim kobiety, myśli "o, typowe lesby, ble". Ale jeśli zobaczyłby na takich zdjęciach kobietę z długimi włosami, w sukience i ze zgrabnymi nogami, pomyślałby "cholera, z taką mógłbym się umówić", więc jego podejście diametralnie się zmienia. Według mnie to jest lepszy klucz do przełamania barier.

s24: TAK! TAK! Myślę, że trzeba nawet iść dalej. Powinno się znaleźć trochę heroicznych lesbijek, kobiecych, z długimi włosami oczywiście, które będą się umawiać z heterykami na seks, żeby im pokazać jakie lesbijki normalne i kobiece mogą być... (dla odważnych: cała dyskusja tu)

Zaplułam monitor ze śmiechu:) O płci, kobiecości i homofobii zinterioryzowanej pisałam już między innymi tutaj i tutaj, tak że nie będę się powtarzać. Ale myślę, że takie komentarze jak te na Innej Stronie to również ciekawy przyczynek do zajawionej już tu dyskusji na Homikach o problemach z queerem (przy okazji - swoje trzy grosze dorzucił Abiekt). Bo pokazują, że bardzo wiele osób tkwi na etapie "Niech nas zobaczą" (jesteśmy ładni, grzeczni, sympatyczni, monogamiczni, pokochajcie nas). A przecież, aby pójść o krok dalej i w końcu przestać się przejmować, że ktoś może coś tam złego o nas pomyśleć, i zacząć być sobą, nie trzeba (choć można) zgłębiać dzieł Judith Butler czy Jacka Kochanowskiego, naprawdę. Wystarczy się wkurzyć. Wkurzyć na szufladki, do których chcą nas wepchnąć czy do których sami się wpychamy. Wkurzyć na tych, którzy chcą nam wmówić, jacy mamy być i co mamy robić, aby nas polubili. Olać to całe lubienie i powiedzieć za Bartkiem Żurawieckim (słynna odpowiedź na numer "Więzi" z 2004 poświęcony "leczeniu" z homoseksualizmu, opublikowana też w "Homofobii po polsku"):

Dość. Walę pięścią w stół. Nie życzę sobie, by specjalistami od moich uczuć, od mojej tożsamości i mojego seksu byli faceci w czerni, kretyńscy politycy i jegomość o wyglądzie niespełnionego onanisty. (...) Nie cierpię i niczego mi nie brak na pastwiskach Pana. Dlatego - jako gej, Polak, obywatel, podatnik etc., jako jednostka - proszę was o jedno, moi mili kaznodzieje, terapeuci i weterani Okopów Świętej Trójcy. Odpierdolcie się!

Wkurzyć się i zrozumieć, że równe prawa nam się po prostu należą. I że to społeczeństwo musi do nas przywyknąć, a nie my dopasowywać do jego oczekiwań. Powtórzyć za amerykańskimi działaczami "We are here, we are queer, so get fuckin' used to it!".

W porządku, dość kaznodziejstwa. W sobotę jesteśmy w Poznaniu, tak że do przeczytania w niedzielę!

PS Najlepsze frazy z Google'a na dziś: "cipa przed TV", "Chylińska z lusterkiem między nogami", "lodówka dla Barbie", "lezbijki (sic!) z Ameryki", "coś śmiesznego o różowym" oraz "porno grzybobranie w lesie". Czego to ludzie na moim blogu nie szukają!