Dość internetowej prowizorki

Po dwóch latach działalności, niepostrzeżenie, bez imprezy pożegnalnej i wcześniejszych zapowiedzi zniknął z sieci portal W stronę kobiet:

O jego powstaniu, nadziejach, ale też obawach z nim związanych pisałam tu i niestety wygląda na to, że ten gorszy scenariusz stał się faktem: nie wyszło. Mimo sporego zaangażowania twórczyń, inwestycji w newsy, artykuły i felietony ekipie stojącej również za Lesplotami (jeszcze w sieci, ale od dwóch miesięcy nieaktualizowanymi) nie udało się przyciągnąć wystarczająco dużej grupy użytkowniczek (i użytkowników), aby chciało/opłacało jej się dłużej działać. Tym samym z ukierunkowanych na kobiety nieheteroseksualne portali został nam jeden - Kobiety Kobietom. Które zdecydowanie nie są miejscem, na które się wpada, by coś przeczytać (no chyba że jest to kolejna dyskusja na moim ulubionym forum).

Choć jestem w stanie sobie wyobrazić portal, którym W stronę kobiet miało się stać, a się nie stało (wszak znakomitych zagranicznych wzorców, jak She Wired, Velvetpark czy GO Magazine, jest co niemiara), to, inaczej niż te dwa lata temu, zastanawiam się, czy w dobie Facebooka i innych takich tego typu przestrzeń jest jeszcze komukolwiek potrzebna. Mimo wszystko chyba jednak tak (choć może zamiast "komuś potrzebna", powinnam napisać "dla kogoś atrakcyjna"), ale, i to moim zdaniem warunek podstawowy, musi być bardzo dobra. Od pierwszego kopa. Choć to może nie do końca uprawnione, ale nasuwa mi się porównanie z klubami nastawionymi na kobiety LBT - co jakiś czas powstają, by krótko potem zniknąć, po czym odzywają się głosy, że jesteśmy kiepskimi klientkami. Może i jesteśmy, kłopot w tym, że z tych wszystkich miejsc nie kojarzę ani jednego, które nie byłoby, mniejszą lub większą, prowizorką (z całą sympatią do klubu Amsterdam, któremu serdecznie kibicowałam). Co by się wydarzyło, gdyby ktoś zainwestował w klub z prawdziwego zdarzenia, na miarę chociażby amsterdamskiego Vivelavie? Nie wiem. Ale jestem niemal pewna, że jak ktoś chce zrobić biznes na kobietach niehetero, to musi dać im znacznie więcej niż klub z wywieszką, że to dla nich. Takie rzeczy już nie działają, i to, mam wrażenie, od dość dawna. Nie twierdzę, że to dobrze. Ale tak jest. I podobnie jest z portalami. Niby to nic trudnego - narysować stronkę i ogłosić, że oto pojawiła się alternatywa dla tego, co już jest. Kłopot w tym, że aby przebić to, co jest (choć w przypadku kobiet to niby nic wielkiego - jeden jedyny liczący się portal), nie wystarczy być bardziej pracowitą, trochę lepszą, wstawić ładniejsze krzesełka czy zadbać o przytulny kolor ścian.

Skąd się bierze to swoiste cyfrowe wykluczenie społeczności LGBTQetcetera (bo przecież i jako ogół możemy się poszczycić zaledwie jedną stroną pretendującą do miana profesjonalnej - mam na myśli Inną Stronę)? Z jakiejś przedziwnej sieciowej indolencji właściwej tylko nam? Z niewielkiego zaangażowania w jakąkolwiek działalność "na rzecz" (nawet jeśli docelowo miałaby to być działalność również dla kasy)? Braku wiary w opłacalność tego typu działań? A może z tego, że, jeśli już coś robimy "na rzecz", to głównie wolontaryjnie (tęczowy biznes nadal jest u nas w powijakach) i, co gorsza, nawet nie potrafimy sobie wyobrazić, że mogłoby być inaczej? Świeży przykład z trochę innej mańki - na fejsbukowym profilu Anny Grodzkiej pojawiło się takie oto ogłoszenie (stoi za nim krakowski Ruch Palikota):

To niezły przykład z jednej strony braku wiary w niecieszące się szczególnym poparciem społecznym inicjatywy (bo na samofinansowanie jest zaledwie nadzieja), a z drugiej - przeświadczenia, że robienie czegoś "dla sprawy" jest wystarczającą nagrodą za owo coś. Nie twierdzę, że chętni do pracy na takich warunkach się nie znajdą, tyle że siłą rzeczy będą to dość przypadkowi ludzie. Tak więc i szanse, że powstanie z tego coś profesjonalnego i, co chyba w tym przypadku bardzo ważne, również o wystarczającym zasięgu, by robić za medium opiniotwórcze (i zarabiające przynajmniej na siebie), są mniejsze. Wniosek? Ideologiczna podbudowa czy względna niszowość projektu nie zwalniają od profesjonalizmu. Czasy, gdy wystarczyło zrobić cokolwiek i wszyscy się cieszyli po prostu już minęły. No chyba że nie zależy nam na szerokiej publice i nie mamy nic przeciw dokładaniu do tego biznesu. Wtedy można spokojnie działać "dla sprawy" i nawet liczyć na niezłe efekty. Ale to zupełnie inna historia.

Aktualizacja: W stronę kobiet pojawiło się na nowo. Będzie drugie podejście?