Nie tylko "Wysokie Obcasy"

No i mamy swoje pięć minut. Napisały o nas Lesploty (nie ukrywam, że na to liczyłam), co więcej, mój coraz bardziej ulubiony lesbijski serwis plotkarski dodał nasz kabaret do nawigacji, co prawdopodobnie oznacza, że będą pisać częściej. Oczywiście nie mogę w zamian obiecać, że nie będę się tutaj czasami na lesplotowych doniesieniach wyzłośliwiać, ale zapewniam, że będę to robić tylko wtedy, gdy na to zasłużą.

Nasza fotka z okładką pojawiła się też na Homikach w relacji z Marszu we Wrocławiu. Troszkę głupio mi się zrobiło, jak ją zobaczyłam, bo wyszło tak, jakbyśmy się na Marszu pojawiły po to, aby porobić za gwiazdy. Oczywiście pojawiłyśmy się tam z tego samego powodu co wszyscy inni uczestnicy - bo identyfikujemy się z przesłaniem Marszu, czyli z żądaniem wprowadzenia ustawy o związkach partnerskich. Swoją drogą, coraz bardziej się przekonuję, że to nie w stolicy (mimo że teoretycznie najwięcej się tu dzieje), ale w "regionach" tkwi największy potencjał do wprowadzenia zmian w tym pięknym kraju nad Wisłą. Chociażby dlatego, że jak Wrocław, Poznań czy Katowice robią marsz, to ten marsz jest jakiś - ma konkretne postulaty, konkretny cel, który nie rozmywa się w kolorowej paradzie z platformami. Bo - może nie wszystkim, ale jednak - w stolicy żyje się łatwiej i przez to nasi działacze są czasami trochę oderwani od rzeczywistości. Oczywiście nie odbierając niczego temu, co robią - bo robią naprawdę dużo.

Parę godzin po Marszu rzeczywiści robiłyśmy za gwiazdy i Wrocław po raz kolejny nie rozczarował (mam nadzieję, że i my nie rozczarowałyśmy). Przyszło mnóstwo osób, niemal wszyscy wytrzymali rozwleczony do dwóch godzin program (wiem, wiem, musimy się trochę jednak hamować, ale tak trudno zrezygnować z któregoś skeczu), rozdałyśmy po bodaj pięć autografów na "naszej okładce", zostałyśmy wyściskane i wycałowane - ekstra! Ale - przyznam - najlepsze przyszło po powrocie do domu, gdy Gosia wygooglała tekst (a właściwie dwie wersje tekstu) o nas na neospasmin.blox.pl oraz na Kontrowersje.net. Naprawdę się wzruszyłam, bo autor z tekstu w "Obcasach" i z tych kilku naszych skeczy, które są do znalezienia w sieci, wyciągnął coś, czego, mimo iż nie ukrywam, że jestem zarozumiała, jakoś nigdy nie śmiałam o nas napisać, powiedzieć czy choćby nawet pomyśleć. Więcej nie napiszę, przekonajcie się same i sami.

A ja się udaję na zasłużony, mam nadzieję, odpoczynek.