Cipy na łańcuchach

Co wrażliwsze osoby przepraszam za tytuł notki, ale nie mogłam się powstrzymać. Inspiracja znów na Lesplotach, a konkretnie idzie o artykuł Łechtaczka na łańcuszku - hit czy kit?. Nie, nie chodzi o bardziej, hm, wyrafinowane sposoby osiągania satysfakcji seksualnej, a o biżuterię w kształcie mniej lub bardziej naturalistycznie oddanych cip. No właśnie, cip, nie łechtaczek, a to drugie słowo pada i w tytule, i w tekście, i w komentarzach na serwisie i na Facebooku, gdzie zresztą jest całkiem zabawnie - panie zastanawiają się między innymi, po co nosić łechtaczkę na szyi, którą wybrać - mniejszą czy większą - oraz czy wielkość ma znaczenie; są też oczywiście reakcje na "fuj" i "obrzydliwe". Czy naprawdę "obrzydliwie", sprawdźcie w notce na Lesplotach albo na stronie sklepu, w którym można znaleźć te cudeńka, a która jest zresztą o tyle ciekawsza, że oprócz biżuterii oferuje jeszcze m.in. kubeczki, poduszki czy obrazy, a oprócz cip można na niej znaleźć również np. macice. Nim klikniecie, jeszcze uwaga - niektóre przedmioty mogą urazić uczucia religijne.

Mnie takie przedmioty akurat nieszczególnie kręcą (choć jeden z obrazów z serii urażających uczucia religijne jest niezły). Dlaczego zatem o nich piszę? Ano z powodu tego nieszczęsnego określenia "łechtaczki", które się przy okazji parokrotnie pojawiło, oraz z powodu reakcji na "fuj". Kiedyś popełniłyśmy z Gosią do "Repliki" tekst o lebijskim seksie. Jednym z jego wątków było to, że lesbijki, a właściwie kobiety w ogóle, nie mają i nie są uczone języka, którym mogą rozmawiać o swojej seksualności. Że używamy określeń w rodzaju "tam na dole", "te sprawy", ewentualnie medycznej "waginy". Że boimy się słowa cipa. Że bardzo wiele kobiet (i nie tylko kobiet) w ogóle uważa swoje cipy za obrzydliwe. Przywołany tekst na Lesplotach i dyskusja pod nim niestety to potwierdzają - bo niby dlaczego w tytule pojawiają się najwyraźniej lepiej brzmiące, ale kompletnie nieadekwatne "łechtaczki"? I czemu tym samym określeniem posługują się wszystkie (oprócz piszącej te słowa) dyskutantki? Podobny kłopot pojawił się też przy okazji ostatniej póki co akcji Lesbijskich Oddziałów Terrorystycznych, o której pisałam tutaj. Tam dla odmiany poszło o "obrzydliwość" zakrwawionych tamponów.

Co ciekawe, nikt jakoś nie krzyczy "fuj", gdy przebrane za wielkie cipy pojawiamy się na scenie w skeczu "Terapia grupowa":

fot. Gryna

Choć w komentarzach do programu z nami na WP.tv pojawiły się oczywiście głosy, że piosenka, którą śpiewamy, jest obrzydliwa:)

No dobrze. Niekoniecznie jestem z opcji grupowego siedzenia z lusterkami między nogami i opowiadania o tym, co się widzi, choć już na przykład pomysł warsztatów z akceptacji swojej seksualności, o których opowiadała mi kiedyś Alicja Długołęcka (jakby ktoś jakimś cudem nie wiedział - największa polska lesbolożka), a których zwieńczeniem było pokrywanie swoich cip farbkami do ciała, odciskanie ich na płótnie i potem taniec w spódnicach z tego płótna, bardzo mi się spodobał. Tak, wiem, takie feministyczne zabawy są bardzo oldskulowe, ale najwyraźniej lekcja samoakceptacji niektórym by się jednak przydała. Ciekawa jestem, swoją drogą, czy czytający tego bloga panowie również powiedzieliby "fuj" na widok dajmy na to penisów na łańcuszkach.

Na zakończenie wątku waginalnego komediowy duet folkowo-rockowy Fempyre w piosence "Me and my vagina":

A teraz być może zła wiadomość. Wasza uniżona na tym blogu się uzewnętrzniająca znika do niedzieli, jako że jutro wybiera się z jedynym i najlepszym polskim lesbijskim kabaretem do Wrocławia na festiwal Lesbijki, geje i przyjaciele. Trzymajcie kciuki za występ i za festiwal w ogóle, nie zapomnijcie w sobotę kupić "Obcasów" i do zobaczenia - z niektórymi mam nadzieję nawet wcześniej niż w niedzielę, bo we Wrocławiu.