Nieobywatele

Mam chyba tydzień wkurzających komentarzy na temat "Miłość nie wyklucza". Z jednej strony SLD sadzi takie oto kwiatki:

Problem w tym, że cała ta akcja niczemu nie służy. Znamy mieszkańców Suwałk i wiemy, że oni nie chcą tych plakatów. Pracujemy przecież dla nich, a nie przeciwko nim. Katolicy, prawosławni, Białorusini, Tatarzy i Polacy od wieków żyją tutaj w zgodzie. Homoseksualiści też mogą tu z nami mieszkać, ale po co przekonywać innych do swojego stylu życia? (szef podlaskiego SLD dla Rzepy)

Skoro homoseksualiści wybrali sobie taką drogę, to niech żyją, jak chcą. Tylko czy muszą się z tym obnosić w Suwałkach? (ten sam pan dla Wyborczej)

Regulamin zabrania umieszczania plakatów, których treść mogłaby naruszyć cudze uczucia. Suwalczanie to w 90 procentach katolicy. Na pewno poczuliby się dotknięci. (Tomasz Łazarski z SLD dla Współczesnej)

Dla porównania - Adamski z PiS o "Żywej bibliotece" w Radomiu:

Nasze społeczeństwo jest tolerancyjne, potrafi rozumieć pewne zachowania, ale powinno się to przeżywać w sferze nie takiej ostentacyjnej, nie takiej publicznej.

Z drugiej błyszczą sympatycy (!) MNW (komentarze ze strony akcji na FB):

Lewicowość to przede wszystkim sprawy solidarnościowe, a dopiero później walka o prawa mniejszości. Oburzyliście się, bo doszło do jednego incydentu. Sami też nie jesteście w porządku - myślicie tylko o swoich prawach, a zapominacie, że są też tak istotne sprawy jak walka z biedą i z wykluczeniem poprzez nędzę...

Działalność lewicy nie polega jedynie na dochodzeniu praw mniejszości seksualnych. To jest raczej problem nieco dalszoplanowy i do rozwiązania dopiero wtedy, kiedy w parlamencie pojawi się odpowiednia większość, która stworzy odpowiednie regulacje prawne. Trzeba cierpliwości, a beton partyjny się skruszy i problemów nie będzie.

Pojawiło się też takie coś na Kobiety Kobietom (argument z cyklu "dlaczego nie podoba mi się MNW"):

Ja w ogóle jestem za tym, aby były tylko małżeństwa. Nie rozumiem, po co tworzyć związki partnerskie, które są "niby-małżeństwami", czymś połowicznym, takim na pół gwizdka. Jeśli mam się z kimś związać, to ze wszystkimi przynależnymi prawami i obowiązkami, a jeśli nie - to nie sankcjonuję tego prawnie.

Czyli tak: SLD łaskawie pozwala nam mieszkać w Suwałkach (bo rzecz jasna nie odnotowano osoby nieheteroseksualnej, która tak z urodzenia tam mieszka, o nie, tego to w Suwałkach nie mamy), o ile oczywiście nie będzie nas widać, ale jak najbardziej pracuje dla mieszkańców Suwałk, którymi nie jesteśmy. Ale to w sumie nic złego, bo lewicowym priorytetem jest solidarność (kogo, czego?), a nie równość (a ja głupia zawsze myślałam, że to się łączy). A my mamy walczyć albo o ową solidarność bez równości, bo wtedy, jak będziemy wystarczająco cierpliwi, to nasze prawa z problemu dalszoplanowego staną się pierwszoplanowym (jedzie mi tu czołg?), albo o zrównanie naszych związków z małżeństwami, bo inaczej ta nasza walka nie ma sensu. Nie ukrywam, że to drugie "albo" jest mi bliskie, ale jego kategoryczność już nie. Bo choćby tych kilka przywołanych we wpisie cytatów pokazuje, w jakiej rzeczywistości żyjemy.

Wniosek? Róbmy swoje. A SLD niech mnie pocałuje w dupę.*

Kiss My Ass / Ruby Persson

*I tak jedna z niepisanych reguł tego bloga "zero wulgaryzmów" zmieniła się w "jeden wulgaryzm".