Taki list podpisałam

Jak może pamiętacie, w marcu (chyba tego roku, choć już sama nie wiem, bo i w zeszłym coś miało być) SLD miało przedstawić projekt ustawy o związkach partnerskich. Tradycyjnie na obietnicach się skończyło (kolejny termin to połowa kwietnia), tak że nadal wiemy tyle, co dotąd, to znaczy że coś zostało przygotowane na bazie bardzo wstępnych założeń, które w czerwcu ubiegłego roku Grupa Inicjatywna ds. Związków Partnerskich przekazała na ręce Sojuszu. Uważam, że nie może być tak, że na kształt projektu ustawy nie mają wpływu sami zainteresowani. Zdaję sobie sprawę, jak działa polityka i że to niestety nie my podejmujemy ostateczne decyzje, z drugiej jednak strony trzeba przynajmniej postarać się o to, by uwzględniono nasze postulaty. Dlatego też podpisałam się pod takim oto listem do Katarzyny Piekarskiej:

Jak donoszą media, Sojusz Lewicy Demokratycznej przygotowuje projekt ustawy mającej na celu instytucjonalizację związków osób tej samej płci. Wiadomość ta nas cieszy, jednakże chcemy zwrócić uwagę na fakt, że projekt nie został skonsultowany z osobami działającymi aktywnie na polu walki o prawa osób LGBT, a Grupa Inicjatywna, która występuje niejako "z ramienia społeczności LGBT", nie przeprowadziła rzetelnej debaty nad projektem, m.in. unikając konsultacji i wyciągania wniosków z krytycznych opinii wobec swojego pomysłu ustawy.

Od czasu gdy SLD ogłosiło, że wraz z Grupą pracuje nad projektem ustawy, pojawiły się różnorodne inicjatywy mające na celu promocję idei związków partnerskich. Niestety twórcy tych inicjatyw zostali wykluczeni z jakichkolwiek prac nad projektem. Żadna wiążąca wersja opracowywanego projektu (poza wstępnymi założeniami) nie została również upubliczniona.

Wyrażamy chęć uczestnictwa w konsultacjach społecznych projektu. Mając świadomość, że w chwili obecnej podobna ustawa ma małe szanse na wejście w życie, uważamy, że warto nad nią pracować wspólnie, tak by wybrane rozwiązania były bliskie potrzebom osób LGBT, a rezultat prac stanowił trwały consensus. Tak wypracowany projekt ustawy pozwoli na kontynuowanie batalii o jej wprowadzenie w kolejnych kadencjach Sejmu.

Prosimy o przeprowadzenie takich – otwartych dla wszystkich – konsultacji. Ze swojej strony gwarantujemy podjęcie merytorycznej i konstruktywnej debaty.

Wbrew pozorom naprawdę nie zależy mi na deprecjonowaniu prac Grupy Inicjatywnej. Wręcz przeciwnie - doceniam ich działania i cieszę się, że lobbują za ustawą w środowisku, które wcale do niej przekonane nie jest (aby się o tym przekonać, wystarczy spojrzeć na sejmową aktywność SLD w debatach dotyczących naszych spraw, która jest, cóż, praktycznie zerowa). Przede wszystkim jednak zależy mi na ustawie. Na tym, by odzwierciedlała postulaty jak największej liczby osób, których przecież bezpośrednio będzie dotyczyć. Oraz by politycy choć trochę zainteresowani naszymi sprawami (i znacznie bardziej naszymi głosami) nie mieli wrażenia, że na związkach zależy jedynie tym kilku osobom, które mają póki co największą siłę przebicia.

Z drugiej strony nie podobają mi się niektóre komentarze pod tekstem o liście na Homikach, których główne przesłanie jest takie, że trzeba coś w końcu zrobić z GI czy KPH, które tradycyjnie ma być winne temu, że kwestia związków partnerskich nie została jeszcze w naszym kraju rozwiązana. Środowisko działaczy jest naprawdę niewielkie i tym, którzy oczekują cudów, radzę, by, zamiast dawać dobre rady ("Zbierzcie 100 tys. podpisów!" jest moją ulubioną) czy postulować rewolucję, po prostu włączyli się w działania na rzecz naszych spraw. W końcu im nas więcej, tym większy nacisk na polityków i tym większe szanse, że kwiecień nie zmieni się nagle we wrzesień, a wrzesień w marzec któregoś tam, bliżej nieokreślonego jeszcze roku.