Polański, EuroPride - czyli stronniczy przegląd "zabawnych" sytuacji tygodnia

Przy okazji sprawy Polańskiego błysnął wczoraj w TVN-owskiej "Kropce nad i" Krzysztof Zanussi. "Gdyby nie był sławny, to fakt, że ponad 30 lat temu w Los Angeles, mieście szczególnie swobodnych obyczajów, skorzystał z usług jakiejś nieletniej prostytutki, nie miałby dzisiaj przedłużenia" - stwierdził w rozmowie z Moniką Olejnik. Nie wiem, czy Samantha Geimer w wieku 13 lat miała już duże doświadczenie seksualne i poszła z Polańskim do łóżka dobrowolnie (jak twierdzą Polański i ona teraz), czy też niemal żadnego i została przez niego zgwałcona (jak zeznała te 30 lat temu), niezależnie jednak od tego, gdzie leży prawda (zresztą nie jest to istotą sprawy), Zanussi popisał się typową niestety dla naszej kultury pogardą wobec kobiet. Dziewczyna, która miała wielu kochanków, to prostytutka. Jak w takim razie nazwać Polańskiego, który zapewne kochanek miał znacznie więcej niż niejedna "puszczalska"?

W całej tej historii najbardziej jednak bawi mnie oburzanie się na podwójne standardy - że jak to, za reżyserem oskarżonym o gwałt na nastolatce wstawia się ministerstwo i wszyscy święci, powstają petycje i rodzi się spontaniczny ruch na rzecz jego obrony? No po prostu skandal, wszak zwykły człowiek poszedłby po prostu siedzieć i tyle. I jakoś nikt nie zauważa, że Polska jest krajem podwójnych standardów, w którym obrazę prezydenta ściga się z urzędu, posłów i senatorów chroni immunitet, istnieje paragraf na obrazę uczuć religijnych, za to wygrane Alicji Tysiąc w procesie cywilnym wytoczonym "Gościowi Niedzielnemu" i Ryszarda Giersza z nękającą go sąsiadką albo pomysł wprowadzenia kar za homofobiczną mowę nienawiści nazywa się zamachami na wolność słowa. Zawsze są równi i równiejsi, proszę państwa, choć czasem i tym równiejszym się oberwie, co widać na przykładzie sprawy Rywina. No, ale on zadarł z innymi równiejszymi.

W tym tygodniu rozbawiła mnie również propozycja Mariana Brudzyńskiego (tak, to ten od antymadonnowej krucjaty), by świętowanie EuroPride przenieść na tereny leśne i niezamieszkałe, bo - uwaga - 17 lipca jest bardzo blisko 15 lipca, kiedy to obchodzimy sześćsetlecie bitwy pod Grunwaldem, i ze względu na pamięć wówczas poległych nie wolno dopuścić, by Warszawę najechali geje i lesbijki (ciekawe swoją drogą, ilu gejów poległo pod Grunwaldem te sześćset lat temu i ile lesbijek zgwałcili dzielni rycerze armii z obydwu stron barykady).

Skoro już przy EuroPride jesteśmy, portal Gaylife donosi, że podczas weekendowej konferencji EPOA prezes Fundacji Równości, zapytany, czy Fundacja będzie wybierać sobie osoby czy organizacje, z którymi będzie współpracować przy organizacji EuroPride 2010, odpowiedział, że "parada będzie miała charakter otwarty i każdy będzie mógł oddać swoja imprezę do oficjalnego kalendarza imprez okołoparadowych. (...) impreza taka będzie jednak musiała wpisywać się w klimat EuroPride i Fundacja będzie ostrożna w promowaniu jednej partii politycznej". I nagle wszystko stało się jasne - najwyraźniej planowane przez nas imprezy (więcej pisałam o tym pod koniec tekstu o paprotkach) nie wpisywały się w klimat EuroPride i dlatego Fundacja zaprzestała rozmów z nami. No, trzeba było tak od razu powiedzieć, może udałby się nam wymyślić coś bardziej klimatycznego, a tak to jest już po paprotkach, to znaczy, przepraszam, po ptakach oczywiście.

I jeszcze słówko o tym, co mnie w tym tygodniu nie rozbawiło. Od paru dni forumowicze mojego ulubionego katoprawicowego forum Frondy dowcipkują na temat tego, jak zakłócić gdańską promocję książki o homoseksualnych pingwinach "Z Tango jest nas troje" w Centrum Zabaw Twórczych i na Uniwersytecie Gdańskim. Dyskusję zapoczątkował taki oto post:

Wyobraźmy sobie taką hipotetyczną (!) sytuację, że ktoś wrzucił do środka pojemnik z mieszanką wydzielającą dużą ilość amoniaku - gazu niezbyt mocno trującego, ale w większym stężeniu nie do wytrzymania - (na przykład mieszając chlorek amonu (salmiak) i kreta do rur zawierającego NaOH oraz pewną nie za dużą ilość ciepłej wody). Takie postępowanie oczywiście wypełniałoby znamiona tego i owego, więc mówię kategorycznie - NIE RÓBCIE TEGO. Gdyby ktoś miał pomysł, czego jeszcze w tej sprawie należy nie robić, miło by było, gdyby podzielił się swoimi pomysłami. 

I forumowicze pomysłami oczywiście się dzielą, podają również linki do stron, gdzie "nie można znaleźć" przepisów na różne wybuchowe mieszanki. Pada też genialna myśl, by zadzwonić na policję z informacją o podłożonej w miejscu, w którym ma się odbyć promocja książki, bombie. Miło, nieprawdaż?

Żeby nie kończyć tak ponuro, przy okazji coming outu Michała na comingout.blox.pl, a konkretnie jego słów o ślubach:

 
przypomniała mi się sympatyczna historia z mojej pracy. Jakieś dwa lata temu koleżanka powitała mnie rano informacją, że A. z naszego działu ma właśnie tego dnia rocznicę ślubu i może coś byśmy z tej okazji zrobili. Na co ja odpowiedziałam, trochę gorzko, trochę żartobliwie, że jako iż nie mogę wziąć ślubu z Gosią, to nie chcę też świętować rocznicy ślubu kogoś, kto miał taką możliwość. I co na to koleżanka? "Masz rację, nie pomyślałam o tym". Miło.